مدت سربازی، کسرخدمتها، حقوق سربازان و …
سه سال آخر و در مجموع پنج سال از خدمتش را در سمت معاونت مشمولان و امور معافیتهای سازمان وظیفه عمومی ناجا گذراند و اکنون که بازنشسته شده نظرات متفاوتی نسبت به آنچه که از سوی برخی مسئولان سربازی مطرح میشود دارد.
به گزارش پایگاه خبری بانکداری الکترونیک،ازایسنا محمدرضا اکبر حلوایی که تاکید دارد پس از بازنشستگی دیگر نباید از عنوان سرهنگ برای خود استفاده کند، معتقد است 18 ماه زمان مناسبی برای مدت خدمت سربازی است.
وی درباره کیفیت سربازی و نحوه بکارگیری سربازان در قالب اجباری و حرفهای نیز نظرات متفاوتی دارد و بر این باور است که در اجرا یا اصلاحات جدید قانون خدمت وظیفه عمومی، عمدتا مواردی اجرایی شده که مسئولیت آن بر دوش مشمولان بوده و بخشهایی که اجرای آن هزینهای را به حاکمیت وارد میکرده، کمتر اجرایی شده است.
حلوایی در عین حال منتقدان و موافقان صفر و صدی خدمت سربازی را مورد نقد قرار داده و میگوید: نباید با نگاه مطلق بگوییم که سربازی خوب است یا بد. بلکه باید با دیدی کارشناسانه و منطقی، آسیبهای موجود در سربازی را بررسی کنیم.
این کارشناس بازنشسته حوزه سربازی از برخی نمایندگان مجلس و مسئولان نیز به خاطر نگاه شعاری و تبلیغاتی که به بحث سربازی دارند، انتقاد کرده و بر این باور است که رفع نگاه شعاری و انتخاباتی در حل بسیاری از مشکلات موجود در این حوزه میتواند موثر باشد.
مشروح گفتوگوبا معاون سابق مشمولان و امور معافیتهای سازمان وظیفه عمومی ناجا در ادامه آمده است.
چند سال در سازمان وظیفه عمومی خدمت کردید؟
-مجموعا پنج سال که سه سال آخر خدمتم را به دلیل نیاز سازمان وظیفه عمومی ناجا به آن سازمان برگشتم و اکنون هم نزدیک یک سال است که بازنشسته شدم.
به طور کلی نظر معاون سابق مشمولان و امور معافیتهای سازمان وظیفه عمومی ناجا درباره سربازی و وضعیت فعلی آن چیست؟
– پاسخ به این سئوال بستگی دارد که به سربازی چطور نگاه کنید. مشکل ما این است که به این موضوع نگاهی صفر و صدی داریم و آن را یا خوب و یا بد میبینیم. همانطور که یک عده سربازی را کاملا بد و منفی میدانند و کم رغبتی جوانان برای اعزام به سربازی را نیز تایید و دلیلی برای اثبات آنچه که فکر می کنند میدانند؛ در مقابل نیز عدهای سربازی را مطلقا خوب دیده و انتقادات و نقصهای آن را نمیپذیرند که به نظر من هر دو دیدگاه درست نیست.
ما باید برای بررسی وضعیت سربازی و ارائه نظر مناسب درباره آن باید ببینیم فلسفه آن در کشور ما چه بوده و گذشته از اینکه از چه زمانی و با چه اسامی آغاز شده و سازمانهای متولی آن چه تغییراتی کردهاند، باید ببینیم که فلسفه تشکیل آن با کارکرد فعلی چقدر مطابقت دارد و چه میزان دستخوش تغییرات شده است؟
معتقدم هر دو تفکر به این امر نپرداختهاند و عمده وقت خودرا برای موافقت یا مخالفت با سربازی صرف مصادیق آن کردهاند. مصادیقی نظیر اینکه سرباز تحصیل کرده به خدمت سربازی میرود، اما نمیتوان از تخصصش استفاده کرد. در حالی که هیچ کدام از منتقدان به این موضوع اشاره نمیکنند که خارج از پادگان و سربازی نیز تناسب رشتههای تخصصی با نیازهای جامعه ما چقدر است؟
به عنوان مثال آماری که حدود 9 سال پیش به دستم رسید، حاکی از آن بود که حدود 140 هزار تن فارغالتحصیل رشته کشاورزی هستند که حدود 40 هزار تن از آنان در حوزه کشاورزی، حدود 30 هزار تن در رشتههای غیرکشاورزی اشتغال داشته و مابقی نیز بیکارند که با این وجود اگر نیروهای مسلح را نمونهای از جامعه فرض کنیم، باید گفت که به همین نسبت نیز شاید نتوان از تخصصها در نیروهای مسلح استفاده کرد و در همین بحث فارغالتحصیلان رشته کشاورزی اگر از میان این 140 هزار تن، تنها 30 درصد که عددی معادل کمی بیشتر از 40 هزار تن خواهد شد را به عنوان مشمول درنظر بگیریم، باید پرسید که این افراد چگونه میخواهند در پادگان مطابق با تخصصشان خدمت کنند و اصلا مگر نیروهای مسلح چقدر باید کار کشاورزی انجام دهند؟