نظام بانکی در توسعه فناوری خیلی عقب است

به گزارش پایگاه خبری بانکداری الکترونیک به نقل از خبرآنلاین ولی اله سیف رئیس کل بانک مرکزی در گفت و گویی متفاوت که به صورت تلفنی و با استفاده از فرصت پیش آمده در ترافیک سنگین بزرگراه حقانی در یک عصر تابستانی انجام شد، از دغدغه های شخصی در کار و وام ها و اقساط بانکی خود گفت.

 عصر یک روز تابستانی در حالی که با مدیرروابط عمومی بانکمرکزی تماس گرفته بودم تا ترتیب یک مصاحبه متفاوت را با ولی اله سیف به مناسبتهفته دولت بدهد، با یک ابتکار رسانه ای از سوی وی مواجه شدم. علی کریمی که درخودروی رئیس کل بانک مرکزی کنار سیف نشسته بود و در حال برگشتن از یک سخنرانیبودند، گوشی را به رئیس کل بانک مرکزی داد تا مکالمه ای چند دقیقه ای انجام شوددرباره دغدغه های کاری و شخصی وی.

ولی اله سیف در این مصاحبه از حساسیت های شخصی رئیس جمهوریدر حوزه اقتصادی سخن گفت و بخشی از توصیه های روحانی به دولتمردان را بازگو کرد.

شما مدت هاست که در پست های مختلف و برهه هایگوناگون، از نزدیک با مشکلات اقتصاد کشور آشنا هستید. موضوعی هست که بیش از سایرمشکلات و … شما را آزار دهد؟

اقتصاد در یک جمله یعنی تخصیص منابع محدود با توجه بهاولویت ها. توجه به این تعریف کلاسیک و پذیرفته شده از علم اقتصاد زمانی اهمیتبیشتری پیدا می کند که با مرور شرایط اقتصاد کشور طی سه دهه گذشته در مقاطعی اززمان منابع بسیار زیادی داشتیم؛ وضعیت قیمت نفت خیلی خوب بوده و بودجه رقم بالاییداشته است اما ما نتوانستیم از آن فرصت ها درست بهره ببریم.این موضوع شخصا بسیاربرای من آزاردهنده است.

به طور مشخص مقطع زمانی خاصی را مثال می زنید؟

در سال های 67 به بعد مخصوصا بعد از پذیرش قطعنامه  598 و در شرایطی که وارد مرحله بازسازی اقتصادی پیشآمده بود، منابع زیادی داشتیم اما نتوانستیم از آن شرایط و منابع برای رشد مستمر وپایدار در اقتصاد استفاده کنیم.

علت؟

علت اصلی به اعتقاد من، بی نظمی بود. انضباط مالی یعنی تمامدستگاه ها و عوامل به صورت منسجم و هماهنگ در کنار هم تلاش کنند هم افزایی  جدیدی ایجاد شود. وقتی تک تک دستگاه ها به صورتمنفرد عمل می کنند و ساختار اقتصاد را می سازند، اندامی ساخته می شود که اعضای آنبا هم تناسب ندارند و ظاهر بسیار زننده ای بوجود می آورد.

به همین خاطر در شرایط فعلی و با درس گرفتن از تجارب گذشتهباید انضباط مالی را با دقت رعایت کنیم و در چاچوب برنامه منسجم وتصویب شده دولتحرکت کنیم. همه ما به عنوان اعضای دولت باید هم راستا با اهداف اقتصادی دولتبرنامه ریزی کنیم تا نتیجه نهایی حاصل شود. اگر چنین هماهنگی و تناسبی وجود داشتهباشد، می توانیم متناسب با شرایط و منابع، رشد های قابل قبولی در اقتصاد داشتهباشیم.

تنها در این صورت می توانیم با افزایش منابع، نتایج بهتری حاصل می شود واگر هم منابع افزایش نداشت از همان شرایط بیشترین بهره برداری را داشته باشیم. بهعبارت دیگر تمام توفیق ما بستگی به آن دارد که چقدر بتوانیم انضباط را رعایت کنیم.

اولویت شما به عنوان رئیس کل بانک مرکزی اکنونچه مسائلی است؟

اولویت دو سال گذشته دولت در حوزه اقتصاد، تورم و خروج ازرکود بوده و همچنان نیز همین است. این در حالی است که یکی از دستاوردهای قابلافتخار برای دولت یازدهم دستاوردهای اقتصادی است. همه ما به خاطر داریم روزهای اولفعالیت دولت گفته می شد، شرایط اقتصادی بسیار وخیم؛ تورم بسیار بالا، شتابان و روبه افزایش بود و در کنار آن رکود مزمن نیز وجود داشت.

کارشناسان اقتصادی تأیید میکنند که سخت ترین شرایط در اقتصاد زمانی است که تورم و رکود توأم با هم باشند.سیاستگذار پولی در این شرایط دچار چالش های بزرگی می شود؛ علاج تورم در کنترلنقدینگی است و اعمال سیاست های انقباضی اما خروج از رکود مستلزم سیاست های انبساطیپولی است.

برای یافت راه حل چه کردید؟

بانک مرکزی به عنوان سیاستگذار پولی باید این تناقض را دردو سال گذشته حل می کرد، آن هم تنها در چارچوب رعایت انضباط مالی. دولت با در پیش گرفتنسیاست انضباط مالی توانست گام های اصلی و صحیح را بردارد.

مخصوصا با تخصیص بهینهمنابع بانکی به فعالیت هایی که بیشترین اثر مثبت را در رشد اقتصاد ایفا می کند آنهم اولویت بخشیدن به تامین سرمایه در گردش واحدهای تولیدی. با این روش توانستیم همتورم را از بالای 40 درصد به 15 درصد برسانیم و هم رشد نقدینگی را کنترل کنیم ومتناسب با نیاز بخش واقعی تولید آن را تامین کنیم.

این اقدامات تنها توسط بانکمرکزی انجام نشد بلکه بانک مرکزی سیاست ها را تعیین کرد و رعایت این انضباط توسطسایر دستگاه ها و اعضای دولت این نتایج مثبت را ببار آورد.

از جایگاه حقوقی شما به عنوان رئیس کل بانکمرکزی که بگذریم، تورم برای شخص ولی اله سیف چقدر دغدغه بود؟ آن هم به عنوان سرپرستخانواده و یک شهروند؟

من به عنوان یک کارمند دولت و سرپرست خانواده، حقوقی معمولیو متناسب با شرایط و در محدوده قوانین دریافت می کنم. زندگی در شرایط اقتصادیاینچنین سخت است. این که بتوانیم تورم را در شرایطی نگه داریم که این التهاب واسترس را که در گذشته وجود داشت، از بین ببرد، خواسته همه ما بود.

به طور مثالقیمت شیر در مقطعی از زمان، شب یک قیمتی بود اما صبح روز بعد با افزایش 200 تومانیروبرو می شد. این نگرانی در بین خانواده ها و مخصوصا خانواده های زیر متوسط وجودداشت که تا چه زمانی این افزایش ادامه دارد؟

هنر ما این بود که توانستیم سرعتافزایش قیمت ها را کاهش بدهیم. بعضی اوقات این سوءتفاهم بوجود آمد و دائما سؤال میشد چرا قیمت ها کاهش نمی یابد؟ مسئولان همدائما توضیح می دادند معنی کاهش تورم این نیست که قیمت ها کاهش یابد بلکه روندافزایش قیمت ها، کند شده است .به طور مثال در مقطعی قیمت یک کالای 100 تومانی دریک سال به 150 تا 160 تومان می رسید اما الان در یک سال همان کالای 100 تومانینهایتا 115 تومان می شود.

این کنترل وکاهش سرعت افزایش قیمت ها دستاورد مهمی است و انشالله با برنامه ریزی های بعدی وادامه این روند امیدواریم که بتوانیم تورم یک رقمی پایدار ایجاد کنیم.

اینها همه از منظر رسمی درست است اما اگربخواهید از درون دولت قضاوتی بی طرفانه داشته باشید، می توانید بگویید دولت چقدربه فکر مردم است در این دوران سخت اقتصادی؟

یک موضوعی را دوست دارم صادقانه بگویم و آن حساسیت زایدالوصفی است که شخص رئیس جمهوری نسبت به قیمت کالاهای مصرفی خانوارها دارند.

یک روزمن ایشان را خیلی عصبانی دیدم و دلیل این عصبانیت این بود که شنیده بودند قیمت به شیرافزایش پیدا کرده است. آقای روحانی بسیار بآشفته بودند و می گفتند هر چقدر فرمول ومنطق اقتصادی دارید بگویید اما بگویید چرا قیمت این کالا افزایش پیدا کرده است؟ایشان می گفتند اگر ما نتوانستیم سایر مشکلات مردم را حل کنیم حداقل باید آرامشیایجاد کنیم که خانواده های کم درآمد با آرامش بیشتری دراقتصاد روبرو باشند و اینافزایش قیمت های ناشی از تورم اینقدر برای مردم آزار دهنده نباشد و امیدوار شوندکه وضعیت باثباتی پیدا کرده اند.

توصیه ایشان به همه اعضای دولت این است که تا حدامکان آرامش معیشتی مردم را حفظ کنیم و این موارد با دقت و وسواس بالایی تصمیمگیری شود. بدترین اقدام این است که تنها راه حل برای رفع مشکل اقتصادی بنگاه یاواحد تولیدی این باشد که قیمت محصول را افزایش بدهیم. ما باید به این سمت برویم کهتولید را افزایش بدهیم یا قیمت تمام شده کالا را با برنامه ریزی کاهش دهیم، نهایتااگر راه دیگری نماند با احتیاط بسیار مختصری به قیمت کالا اضافه کنیم.

آقای دکتر موضوع بحث را عوض کنیم؛ این روزهابسیار در مورد شرایط اقتصاد کشور پس از لغو تحریم ها صحبت می شود. یکی از حوزه هایحساس در این بحث ها، نظام بانکی و چگونگی بازسازی روابط مالی و بانکی با دنیا است.تجربه حضور شما در فیوچرز بانک بحرین در این موضوع چقدر به نظام بانکی ما پس ازلغو تحریم ها کمک می کند؟

تجربه فعالیت در صحنه بانکداری بین المللی این ذهنیت رابرای من ایجاد کرد که ما با حضور و شفافیت کامل بپذیریم نظام بانکی ما نسبت به رشدو توسعه و فناوری هایی که در بانک های بین المللی استفاده می شود، خیلی عقب است.

در شرایطی قرارداریم که تفاهم های سیاسی صورتگرفته و بزودی تحریم ها رفع می شود بنا بر این همکاران بانکی من باید در نظامبانکی از اکنون در تلاش باشند به سرعت اقدامات لازم را برای پر کردن این خلاءانجام بدهند و با استفاده از تکنولوژی روز دنیا پیش بروند چون باید رابطه کارگزاریبا بانک های بزرگ و پیشرفته دنیا داشته باشند و  از سوی بانک مقابل انتخاب شوند برای این همکاریها.  اگر نظام بانکی ما نتواند خواسته ها واستانداردهای بین المللی را تأمین کند شاید همکاری خوبی پانگیرد. به همین خاطرتیمهایی در حال تلاش هستند تا تحقیق در مورد فناوری ها، فاصله موجود را پرکنند.

کمی از حال و هوای سؤالات رسمی فاصله بگیریم؟

به شرطی که خیلی فاصله نگیریم (باخنده)

رئیس کل بانک مرکزی چند کارت بانکی دارد؟

دوکارت؛ یک کارت برای بانک مرکزی و دیگری برای بانکی که پیشاز این در آن کار می کردم.

آخرین باری که به شعبه یک بانک رفتید، چه زمانیبود؟

خیلی وقت است که به شعبه به صورت حضوری نرفته ام اما چند شبقبل از یک خودپرداز پول برداشت کردم.

وام هم گرفته اید؟

یک بدهی به بانک ملی دارم که قسط آن ماه به ماه از حقوقمکسر می شود.

مبلغ وام چقدر است؟

بگذریم (باخنده)