ایمنی ۶۵ درصدی تمام تراکنش های موبایلی با بیومتریکس تا ۲۰۲۰/ نتایج آزمایش فناوری تشخیص چهره برای شناسایی هویت

بیومتریکس امنیت کامل را به ارمغان می آورد؟

صنعت پرداخت به رغم پیشرفت هایی که در حوزه امنیت تراکنش ها صورت گرفته، همچنان با نفوذ هکرها و سرقت اطلاعات شخصی افراد مواجه است و طبیعی به نظر می رسد مدیران شرکت های بزرگ فعال در حوزه ارائه خدمات پرداخت، به سمت استفاده از فناوری بیومتریکس برای تشخیص هویت و تایید پرداخت ها حرکت کنند./ تا سال 2020 استفاده از فناوری بیومتریکس در موبایل 65 درصد تمام تراکنش های موبایل را ایمن خواهد کرد و درآمد سالانه 34.6 میلیارد دلاری پدید خواهد آورد.

به گزارش پایگاه خبری بانکداری الکترونیک چه چیز ممکن است از بدن شما برای تشخیص هویت و تایید پرداخت امن تر باشد؟ صنعت پرداخت به رغم پیشرفت هایی که در حوزه امنیت تراکنش ها صورت گرفته، همچنان با نفوذ هکرها و سرقت اطلاعات شخصی افراد مواجه است و طبیعی به نظر می رسد مدیران شرکت های بزرگ فعال در حوزه ارائه خدمات پرداخت، به سمت استفاده از فناوری بیومتریکس برای تشخیص هویت و تایید پرداخت ها حرکت کنند زیرا نفوذ در این سیستم ها دشوارتر است. فناوری بیومتریکس، اگر آنطور که انتظار می رود عمل کند، قدمی بزرگ در راه افزایش امنیت سیستم های پرداخت است. تصورش را بکنید هیچکس نمی تواند هویت شما را جعل کند زیرا دیگران از لحاظ فیزیکی با شما بکلی متفاوت هستند. استدلال استفاده از فناوری بیومتریکس این است اما باید دید آیا در اجرا نیز این هدف تحقق پیدا می کند یا نه.

نیاز به امنیت بیشتر و رویکردهای چندلایه
بنا به تحقیقی که از سوی یک موسسه تحقیقاتی انجام شده است، تا سال 2020 استفاده از فناوری بیومتریکس در موبایل 65 درصد تمام تراکنش های موبایل را ایمن خواهد کرد و درآمد سالانه 34.6 میلیارد دلاری پدید خواهد آورد. عامل اصلی حرکت به این سمت، نیاز به امنیت بیشتر است. فناوری بیومتریکس روش های تشخیص هویت ایمن تر در اختیار قرار می دهد اما همه این روش ها در عمل بطور کامل آزمایش نشده اند. هکرها، متخصص یافتن نقاط ضعف پیش بینی نشده از سوی تولیدکنندگان هستند بنابراین می توانیم مطمئن باشیم که با ورود این فناوری به بازار، مسایلی مطرح خواهد شد. درست مانند هر فناوری نوپای دیگر، بیومتریکس هرگز در ابتدای راه کامل و بی نقص نیست. مسلما استفاده از این فناوری فوایدی دارد. برای مثال، هنگامیکه کارت در دسترس نیست می توانید تراکنش مورد نظر خود را انجام دهید و نیز نیاز به کیف پول فیزیکی از میان می رود.

در حال حاضر EMV بویژه هنگامیکه با رمزگذاری همراه است، به ما کمک می کند امنیت بیشتری در تراکنش های مان داشته باشیم. با افزودن کارت های چیپ اند پین به بازار، سرقت اطلاعات کارت های اعتباری در هنگام استفاده از کارت ها بسیار بیشتر می شود. در این میان، بیومتریکس لایه ای جدید از امنیت بوجود می آورد و این ضروری است زیرا هکرها همواره در حال افزودن بر دانش و مهارت خود و یافتن راه های جدید برای استفاده از نقاط ضعف فناوری های امنیتی هستند. بیومتریکس این فایده مضاعف را دارد که سوء استفاده از آن در مقایسه با رمز عبور دشوارتر است زیرا کپی کردن بخشی از بدن انسان دشوار است.

روند رو به رشد و محدودیت ها

شرکت های فعال در حوزه ارائه فناوری بیومتریکس همچنان در حال جستجو برای درک این موضوع هستند که چطور شهروندان می توانند برای به حداکثر امنیت، از بدن خود استفاده کنند. بسیاری از شرکت ها در حال آزمایش استفاده از اثر انگشت، صدا و چهره برای تشخیص هویت فرد هنگام تراکنش هستند.

شرکت مسترکارت اخیرا اعلام کرد در حال آزمایش فناوری تشخیص چهره برای شناسایی هویت و تایید تراکنش است و احتمالا به زودی نتایج این آزمایش به اطلاع عموم خواهد رسید. شرکت علی بابا قصد دارد از یک عکس سلفی برای پرداخت و تایید پرداخت استفاده کند. شرکت سامسونگ برای سیستم سامسونگ پی، در حال آزمایش استفاده از هر سه روش اثر انگشت، صدا و عنبیه چشم است و شرکت اپل، سیستم تشخیص اثر انگشت را برای خریدهایی که از طریق اپل پی انجام می شود ارائه کرده است. با توجه به اینکه شرکت های بزرگی مانند سامسونگ، اپل، علی بابا و مسترکارت به فناوری بیومتریکس روی آورده اند می توان مطمئن بود این فناوری بخشی بزرگ از صنعت امنیت پرداخت در آینده است.

با این حال محدودیت های موجود در فناوری تصویربرداری نگرانی هایی در باره میزان موفقیت فناوری بیومتریکس در جلوگیری از تقلب ها پدید آورده است. اگر از دوربین تلفن هوشمند برای تایید هویت و انجام پرداخت استفاده شود چه عاملی سبب می شود هکرها نتوانند تصاویر یا ویدئوکلیپ های ذخیره شده در گوشی را برای تقلب در هویت افراد استفاده کنند. از سوی دیگر اگر داده های بیومتریک شما سرقت شود چه؟ اگر این اتفاق رخ دهد شما که نمی توانید مشخصات بدنی جدید برای خود سفارش دهید.

این نوع داده های شخصی در مقایسه با داده های مربوط به حساب بانکی یا کارت اعتباری ریسک بسیار بزرگ تری بوجود می آورند. در این حوزه، مسائل حقوقی نیز مطرح است: برای مثال باید به این سوالات پاسخ داده شود که چه کسی می تواند به داده های بیومتریک شما دسترسی داشته باشد؟ آیا ممکن است شرکت ارائه کننده خدمات پرداخت، داده های بیومتریک شما را به شرکت هایی که در پی بازاریابی هستند بفروشد؟ و …

با آنکه فناوری بیومتریکس به شکل بالقوه می تواند تاثیری بزرگ در افزایش امنیت پرداخت ها داشته باشد نباید ریسک های موجود را نادیده گرفت. غیرممکن است بتوان گفت هکرها برای نفوذ در این فناوری چه اقداماتی انجام خواهند داد. شرکت هایی که قصد دارند این فناوری را در ابزارهای خود ارائه کنند باید قبل از این کار، زمان زیادی را صرف رفع نقاط ضعف آن کنند. بار دیگر این پرسش مطرح می شود که آیا فناوری بیومتریکس به مهمترین ابزار امنیت پرداخت در آینده تبدیل خواهد شد؟ احتمالا. آیا ما اکنون در آن مرحله هستیم؟ خیر. ما حتی به این مرحله نزدیک هم نشده ایم.

استفاده از فناوری بیومتریکس موضوعی است که تمام دست اندرکاران صنعت پرداخت باید به ارزیابی و آزمودن آن اقدام کنند تا مشخص شود چطور باید از آن استفاده کرد تا به بهترین شکل نیازهای مصرف کنندگان و فروشگاه های در حوزه امنیت و سهولت استفاده تامین شود و کمترین ریسک وجود داشته باشد. تنها در این حالت است که مصرف کنندگان آن را می پذیرند و با اطمینان از آن استفاده خواهند کرد.

ترجمه: گروه ترجمه پایگاه خبری بانکداری الکترونیک- احسان اذری نیا
منبع:
http://www.mobilepaymentstoday.com

لینک کوتاهلینک کپی شد!
ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

20  ⁄    =  2