فناوری هایی که بنیان بانکداری را دگرگون کردند

فینتک ها بانک ها را به گوشه رینگ می برند

با پیشرفت تکنولوژی رابطه بین مشتریان و بانک ها و سیستم مالی کشور تغییر کرده است. مشتریان دیگر برای دریافت خدمات بانکی مستقیماً به شعب مراجعه نمی کنند و تنها از کانال های اینترنتی و دیجیتالی همچون خودپردازها، چت های آنلاین، موبایل بانک و غیره به خدمات مورد نیاز خود دسترسی دارند.

به گزارش پایگاه خبری بانکداری الکترونیک، تا به الان، این پیشرفت ها منجر به بهبود خدمات مالی شده است، اما با پیشرفت بیشتر، دیگر مسیر بهبود به انتها رسیده و اکنون تکنولوژی های نوین خدمات مالی منجر به تخریب سیستم های سنتی و در کنار آن، تکنولوژی های همراه شده است. بنابراین، پیشرفت تکنولوژی در دنیای امروز منجر به تغییرات اساس در بنیان بانکی جهان شده است.

رشد سرمایه گذاری در فینتک ها
در طی دهه گذشته سرمای گذاری در تکنولوژی های مالی به صورت تصاعدی رشد داشته است و از 8/1 میلیارد دلار در سال 2010 به 190 میلیارد دلار در سال 2015 رسیده است، که تنها 70 درصد از این سرمایه گذاری ها روی آخرین مرحله ارائه خدمات مالی انجام گرفته است. یعنی جایی که دیگر حضور بانک ها الزامی ندارد.

بخش اعظم دیگر سرمایه گذاری ها در سیستم پرداخت انجام شده است که در این بخش بیشترین رقابت بین فینتک ها و بانک ها رخ می دهد. شرکت های خدمات مالی فینتک همچون پی پل که زیربنای فعالیت آن ها نیز بانک ها هستند، در این دوران در حال رشد بسیار سریعی هستند.

با وجود این سرمایه گذاری های عظیم انجام شده در این صنایع و پیش بینی های کارشناسان مبنی بر انقراض بانک ها، تنها 1 درصد از درآمدهای سیستم بانکی آمریکای شمالی در دست این شرکت ها است. گرچه کمپانی های فینتک از امتیاز نوآوری برخوردار هستند، اما فضای حاکمیت مؤسسات مالی در جهان برگ برنده ای است که بانک ها در مقابل فینتک ها دارند. در نتیجه راه زیادی باقیست تا شرکت های فینتک بتوانند حتی در اروپا و آمریکا بانک ها را به گوشه رینگ هدایت کنند.

پیش بینی تخریب فینتک ها در غرب
در ایالات متحده و اروپا تنها بخش بسیار کوچکی از کیف های پول در سیستم بانکداری خرد توسط فینتک ها تخریب شده است. با این حال، امکان رشد این روند وجود دارد. بر اساس بررسی های انجام شده، در حال حاضر تنها 1 درصد از درآمدهای سیستم مالی آمریکا به سمت روش های جدید که فینتک ها طراحی کرده اند، مهاجرت کرده است.  اما این سهم تا سال 2020 به 10 درصد و تا سال 2023 به 17 درصد خواهد رسید (شکل 1). بنابراین، در حال حاضر ما شاهد مراحل اولیه چرخه تخریب در اروپا و آمریکا هستیم.

 


شکل 1- میزان تخریب فینتک ها بر اساس درآمد آن ها در آمریکای شمالی

مهاجرت به شرق
در مقایسه با اروپا و آمریکا، در کشور چین روند تخریب در حال انجام است. اکوسیستم تجارت الکترونیک چین در حال حاضر بزرگتر از هر کشور دیگر از نظر تعداد و حجم تراکنش ها است (شکل 2).

کمپانی های فینتک بزرگ کشور چین همچون Alipay و Tencent حتی بیشتر از بزرگترین بانک های جهان مشتری دارند. بازیگران بزرگ فینتک چین همچون Ant Financial و Lufax نیز منابع بسیار بزرگی در مقایسه با سایر شرکت ها دارند که بسیار بیشتر از رقبای آن ها در اروپا و آمریکا می باشد. رشد قابل توجه فینتک ها در این کشور ناشی از چهار عامل است:
1-    نرخ نفوذ بالای اینترنت
2-    اکوسیستم تجارت الکترونیک بومی بزرگ
3-    سیستم بسیار ساده بانکداری خرد
4-    قوانین منعطف

 


شکل 2- حجم تراکنش های Alipay و Paypal در سال 2015

افول فیزیکی بانک ها
بر اساس نظرات آنتونی جنکینز، رئیس سابق بارکلیز، بانک ها اکنون در اوج قدرت هستند. بنابراین اگر از سمت رقبای تکنولوژی فشاری به آن ها وارد شود، بانک ها نیز به آن پاسخ داده و فعالیت های خود را اتوماتیک می کنند و در نهایت در سال های آتی خواهیم دید که تعداد شعب بانکی بیش از 50 درصد کاهش خواهد یافت.

شاید حق با وی باشد. تا کنون بانک ها به نقطه ای رسیده اند که دیگر در رشد شعب فیزیکی ورای آن وجود ندارد و بسیاری از بانک ها شروع به تعطیلی شعب و تمرکز بر بازار الکترونیک کرده اند. تا کنون برخی از بانک های اروپایی همچون نوردیک و دویچه در حدود 50 درصد از شعب خود را تعطیل کرده اند (شکل 3).

 


شکل 3- پیش بینی میزان کاهش شعب فیزیکی بانک ها در سال های آتی

ریسک درآمدی: بررسی کشوری
حال باید دانست کدام کشورها بیشتر در خطر تخریب تکنولوژیکی هستند. در مجموع کمترین ریسک در کشورهایی است که بازار بانکی آن ها گسترش قابل توجه نیافته است و در کنار آن، توسعه ابزارهای تکنولوژیکی با سرعت زیاد در حال رخ دادن است. در نتیجه، کشورهایی که سیستم بانکداری خرد در آن ها توسعه قابل توجهی یافته است بیشتر در معرض ریسک هستند تا کشورهایی که سیستم بانکی آن ها سرمایه گذاری و کلان است. زیرا بیشترین تمرکز فینتک ها در ارائه خدمات مالی کوچک به عده کثیری از جامعه همچون سیستم پرداخت است.
کشورهایی که بیشترین ریسک تخریب را دارند شامل هنگ کنگ، چین و تایوان هستند و کشورهایی که کمترین ریسک را دارند شامل هند و ژاپن هستند که هند به دلیل توسعه سریع سیستم های دیجیتال قبل از توسعه سیستم بانکداری خرد به چنین موقعیتی رسیده است. کشور ایالات متحده نیز در نقطه بینابینی قرار دارد (شکل 4).

 


شکل 4- نقشه ریسک تخریب دیجیتالی کشورها (اندازه حباب ها میزان وام در بخش بانکداری خرد

انتهای پیام

لینک کوتاهلینک کپی شد!
ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

6  ⁄  1  =