راهنمایی جامع در مورد حجم بازار (market cap) ارزهای دیجیتال

به گزارش پایگاه خبری بانکداری الکترونیک ، ما قصد داریم که در این مقاله به بررسی نحوه عملکرد حجم بازار و نحوه استفاده از آن برای تصمیمات سرمایه گذاری بپردازیم.

حجم بازار یک کوین با استفاده از این فرمول محاسبه می شود: کل موجودی در حال گردش ضربدر قیمت هر کوین. به عبارت دیگر، آن محصول موجودی در حال گردش کوین و قیمت هر کوین می باشد.

اجازه دهید مثالی بیاوریم: اگر یک ارز دیجیتال ۳۰۰۰۰۰ کوین در گردش داشته باشد و ارزش هر کوین ۲ دلار باشد، حجم بازار این کوین ۶۰۰۰۰۰ دلار می شود. به طور مشابه، اگر ارز دیجیتال دیگری ارزش هر کوین آن ۴ دلار باشد و ۵۰۰۰۰ کوین در حال گردش داشته باشد، حجم بازار آن برابر با ۲۰۰۰۰۰ دلار خواهد بود.

بنابراین حتی اگر قیمت هر کوین از ارز دیجیتال دوم از قیمت هر کوین از ارز دیجیتال اول بیشتر باشد، ارزش کلی ارز دیجیتال اول بسیار بیشتر از ارز دیجیتال دوم می باشد. به این دلیل است که حجم بازار شاخص بهتری از ارزش یک شرکت است تا قیمت توکن های فردی آن.

ما می توانیم یک مثال واقعی از این را مورد مشاهده قرار دهیم. اگر لیست کوین ها را در سایت coinmarketcap مشاهده کنید، متوجه می شوید که ایاس و بیت کوین کش به ترتیب در رده هفتم و چهارم قرار دارند. نکته جالب این است که این دو کوین از لحاظ حجم بازار به همدیگر بسیار نزدیکند. اما با نگاهی دقیق تر متوجه می شوید که قیمت هر کوین بیت کوین کش بسیار بیشتر از قیمت هر کوین ایاس می باشد. دلیل نزدیک بودن حجم بازار ایاس به بیت کوین کش ، موجودی در حال گردش بیشتر می باشد.
حجم بازار عظیم در برابر متوسط و کوچک
پس هدف از مرتب کردن بر اساس حجم بازار چیست؟ چه چیزی از این استاندارد یاد می گیریم؟ این نشان دهنده مقدار ریسکی است که ما در هنگام سرمایه گذاری در یک ارز دیجیتال متحمل می شویم. ارز های دیجیتال را می توان در یک طبقه بندی گسترده در دسته های حجم بازار بزرگ، حجم بازار متوسط و حجم بازار کوچک جای داد. ارز هایی که حجم بازار بزرگی دارند سرمایه گذاری ایمنی هستند. شرکت هایی با حجم بازار بیش از ۱۰ میلیارد دلار در میان شرکت های با حجم بازار بزرگ جای می گیرند. با چنین برآوردی در زمان این نوشتار، بیت کوین ، اتریوم و ریپل کریپتو های با حجم بازار بزرگ می باشند.
ارز های دیجیتال دارای حجم بازار متوسط، حجم بازار کوچکتری از کریپتو های بالا دارند اما ریسک بیشتری هم دارند. کریپتو هایی که حجم بازار آنها بین 1 تا 10 میلیارد دلار قرار می گیرد، در دسته کریپتو های با حجم بازار متوسط جای می گیرند. ارز های دیجیتال دارای حجم بازار کم دارای کوچکترین حجم بازار و بیشترین ریسک هستند زیرا احتمال شکست آنها بسیار بالاتر است. شرکت هایی با حجم بازار زیر یک میلیارد دلار جزو این دسته هستند.

ریسک در برابر پاداش

حجم بازار ایده خوبی در مورد احتمال رشد یک کریپتو فراهم می آورد. اگر تصمیم بگیرید که در کریپتو هایی با حجم بازار بالا سرمایه گذاری کنید، سرمایه گذاری شما اکثرا رشد قابل توجه ای را تجربه نخواهد کرد. این کار به عنوان یک سرمایه گذاری ایمن و با نوسان کمتر تلقی می شود. پس در عین حال که ممکن است سود قابل توجه ای کسب نکنید، سرمایه گذاری شما ممکن است نوعی رشد محافظه کارانه جزئی را تجربه کند. به یاد داشته باشید که ارز های دیجیتال بسیار پر نوسان تر از سهام سنتی هستند. پس کریپتو های دارای حجم بازار بزرگ هنوز هم محدوده بزرگتری از رشد به نسبت سهام دارای حجم بازار بزرگ دارند.
حال نوبت به کریپتو هایی می رسد که حجم بازار متوسط دارند. آنها به نسبت دسته بالا پتانسیل بسیار بیشتری برای رشد دارند که به همین دلیل است که آنها دارای ریسک بیشتری نیز می باشند. دلیل اینکه آنها پتانسیل رشد بیشتری دارند این است که آنها هنوز در مرحله افزایش بازار یا کاربرد خود هستند. بنابراین آنها به پتانسیل کامل خود نرسیده اند. اما کریپتو هایی که دارای حجم بازار کوچک هستند در معرض تغییرات ناگهانی بازار می باشند. به بیان ساده تر، شما ممکن است به صورت لحظه ای شامل پایین رفتن جزئی سرمایه در این گونه ارز های دیجیتال باشید. حال این سوال مطرح می شود که چرا اصلا باید در چنین چیز هایی سرمایه گذاری کرد؟
خوب دلیل این امر این است که آنها براستی پتانسیل انفجار قیمت را دارند و ممکن است بازده عظیمی را در یک سرمایه گذاری فراهم آورند که این بازده بسیار بیشتر از کریپتو های دارای حجم بازار بزرگ و متوسط می باشد. یکی از چالش های اصلی شما به عنوان سرمایه گذار تحقیق و بررسی دقیق در این زمینه می باشد.

انتخاب ترکیب درست

حال این سوال پیش می آید که دقیقا چگونه باید پولی را که به سختی بدست آورده اید در ارز های دیجیتال سرمایه گذاری کنید؟ همچنان که گفته شد، سه دسته کریپتو موجود می باشند: حجم بازار بزرگ، حجم بازار متوسط و حجم بازار کوچک. این دسته ها ممکن است همزمان با یکدیگر رشد نکنند. این یعنی که ممکن است کریپتو های با حجم بازار متوسط زمانی رشد کنند که کریپتو های با حجم بازار بزرگ در حال افول باشند. بنابراین منطقی آن است که پورتفویی داشته باشیم که متنوع باشد و ترکیب خوبی از همه این سه دسته داشته باشد. از مزیت های یک پورتفوی متنوع می توان به موارد زیر اشاره کرد:
تقلیل ریسک: یک پورتفوی متنوع که شامل هر سه طبقه ذکر شده باشد، تا آنجا که ممکن است ریسک را کاهش خواهد داد. استفاده از همه طبقه ها: در این حالت، شما از مزیت داشتن دارایی هایی از همه طبقه ها برخوردار هستید. در نظر داشته باشید که اگرچه متنوع سازی ریسک را کاهش می دهد اما آن را به کلی از میان برنمی دارد. ما مشاور مالی نیستیم و قبل از سرمایه گذاری لازم است که تحقیق و بررسی های خود را انجام دهید.

حجم بازار سهام در برابر حجم بازار ارز های دیجیتال

اصطلاح حجم بازار در اصل از بازار سهام می آید. برای درک نحوه عملکرد متفاوت حجم بازار برای سهام و کریپتو، یک درک اساسی از نحوه عملکرد سهام لازم است. اجازه دهید یک بررسی ساده در این مورد به عمل آوریم.
مالکیت سهام یک شرکت به شما سهم مالکیت می دهد. مالکیت به طور گسترده به معنی دو چیز است:
۱-داشتن حق در بخشی از درآمد آینده یک شرکت که به شکل سود سهام توزیع می شود.
۲-دریافت مقدار متناسبی از عایدی در زمانی که شرکت فروخته شود.
ارزش کل همه سهام به معنی حجم بازار شرکت می باشد. حجم بازار شرکت تخمینی از توانایی حال حاضر آن برای ایجاد درآمد و پتانسیل آن برای رشد است. درصد قابل توجهی از سهام یک شرکت توسط بنیان گذاران و دیگر سهامداران بزرگ نگهداری می شود. حال در مورد ارز های دیجیتال، بخش بزرگی از توکن ها توسط شرکتی که در پشت آنهاست و وال ها نگهداری می شود که این وال ها توکن ها را در کیف پول های خود انبار می کنند. توجه داشته باشید که وال ها سرمایه گذاران ثروتمندی هستند که از نفوذ مالی خود برای خرید مقادیر عظیمی از یک ارز دیجیتال خاص استفاده می کنند. بسیار خوب، حال این رویکرد ها چگونه با هم متفاوت هستند؟
به یاد داشته باشید که اکثرا سهام سود پرداخت می کنند. بنابراین سهامی که مالکان دارند برای آنها سود تولید می کند که این در واقع سهام دیگر سهامداران را به مرور تضعیف می کند. اما در مورد ارز های دیجیتال این طور نیست. وقتی که والی توکن ها را در کیف پول خود انبار می کند، این توکن ها تنها در آنجا قرار می گیرند. حتما داستان های زیادی در مورد افرادی شنیده اید که صد ها بیت کوین در کیف پول سخت افزاری خود دارند و کاملا آن را فراموش کرده اند.
پس چرا این مسئله به مشکل تبدیل شده است؟
اگر بخش بزرگی از موجودی حبس شود، این مسئله شدیدا نقدینگی ارز دیجیتال مورد نظر را تحت تاثیر قرار می دهد و کوین ها بیشتر خرج می شوند. برای درک این که چرا این مسئله مشکل است، اجازه دهید یک آزمایش متفکرانه انجام دهیم.
فرض کنید یک ارز دیجیتال فرضی بنام A Coin وجود دارد که حجم کل آن ۱۰۰ میلیون کوین می باشد. حال تصور کنید که بعضی از وال ها ۵۰ میلیون کوین از این ارز را خریده و انبار کرده باشند. پس حالا تنها ۵۰ میلیون کوین برای ترید باقی مانده است. تصور کنید که A Coin رواج پیدا کند و مردم شروع به ترید بیشتر و بیشتر آن کنند. در این حالت تنها ۵۰ میلیون کوین برای ترید موجود خواهد بود و این ۵۰ میلیون کوین موجود بیشتر خرج خواهند شد.
بیت کوین مثال واضحی در این مورد است که ۹.۴ درصد از موجودی در حال گردش حال حاضر آن داخل ۱۱ کیف پول حبس و انبار شده است. پس چرا این قضیه مشکل ایجاد کرده است؟
خرج کردن بیش از حد منجر به سرعت دست به دست شدن بالای توکن می شود. این سرعت وقتی افزایش پیدا می کند که مردم توکن های خود را با سرعت بیشتری می فروشند. سرعت دست به دست شدن بالای توکن به معنی ارزش پایین شبکه می باشد. از آنجا که این توکن ها نقدینگی پایینی دارند، ثابت سرعت افزایش پیدا می کند. اگر سرعت دست به دست شدن توکن را به صورت کمی درآوریم باید آن را به صورت حجم ترید کل تقسیم بر ارزش شبکه متوسط محاسبه کنیم. بنابراین هرچه کوین بیشتر ترید شود، این سرعت نیز افزایش پیدا می کند. در نتیجه، هرچه ارزش شبکه کمتر باشد، سرعت دست به دست شدن بیشتر می شود.
این مسئله چه تاثیری بر حجم بازار می گذارد؟
اساسا این بدین معنی است که حجم بازار ممکن است بهترین استاندارد برای قضاوت در مورد ارزش یک ارز دیجیتال نباشد. همچنان که در بالا گفته شد، تفاوتی اساسی بین حجم بازار برای سهام و حجم بازار برای کریپتو ها موجود است. در مورد سهام، تعداد کل سهام موجود رقم بسیار دقیق تری است و به درستی توزیع مالکیت شرکت را تعریف می کند. در این حالت، حجم بازار استاندارد بسیار دقیقی است.
اما در مورد ارز های دیجیتال با تنها دانستن حجم بازار، نمی توانیم قضاوت صحیحی در مورد ارزش شرکت انجام دهیم. ما نمی دانیم چه تعداد از آن کوین ها در کیف پول ها محبوس شده اند و سرعت دست به دست شدن دقیق این توکن ها چقدر است. بدون وجود همه این استاندارد ها، حجم بازار در واقع بهترین روش برای قضاوت در مورد ارزش واقعی یک ارز دیجیتال نیست.
نتیجه گیری
در حالی که حجم بازار استاندارد خوبی برای حدس زدن ارزش یک ارز دیجیتال است اما عوامل دیگری هم وجود دارند که باید در نظر گرفت. اگر قصد سرمایه گذاری دارید، به یاد داشته باشید که حجم بازار تنها یکی از ابزار های موجود می باشد. شما باید دقیقا پروژه هایی را که به آنها علاقه دارید مورد تحقیق قرار دهید و دانشی کامل در مورد احتمال رشد آنها به دست آورید. تنها دانستن حجم بازار کافی نیست و تصویری محدود را در اختیار شما قرار می دهد.

منبع: mihanblockchain