بانک خوب،‌بانک بد/ چگونه بانک بد را به خوب تبدیل کنیم

به گزارش پایگاه خبری بانکداری الکترونیک به نقل از  پارسی ، به نقل از رویترز ،اگر اسپانیا به دنبال یک مدل بانکی بد است تا از این طریق به راه حلی برای بخش بیمار بانکی خود بیابد،  می تواند  نمونه های فراوانی در سراسر اروپا بیابد.

سوئد، ایرلند، انگلیس و آلمان همه  دارای مشکلاتی هستند  و می توانند عناصری جالب توجه به سیاستگذاران اسپانیایی اعطا کنند.  دولت مادرید قصد دارد درباره ساختار جداگانه و خاص بانکهای سرمایه گذاری از آنها بازخواست کند و همزمان آنها را از شر داراییهای سمی و مرگبارشان خلاص کند،  تا به این ترتیب به بانکها اجازه دهد روی فعالیتهایشان تمرکز کنند  و نه  وام دهی. شاید از این طریق کشور بتواند از چاله عمیق اقتصادی اش بیرون بیاید.

 احتمال به کار بردن یکی از روشهایی که تاکنون انجام شده و آنهم به طور کامل خیلی کم است، کارشناسان سعی می کنند  وجوه مختلف راه حلها را بررسی کنند. به عقیده  کارشناسان املاک و  تحلیلگران آنچه که بانکداران اسپانیایی  باید از آن دوری کنند،شکست خوردن  در راه ارزش گذاری و جمع آوری دوباره سرمایه بانکهاست. چنانچه این امر به درستی انجام نشود، به اعتبار بانکهاصدمه ای جدی تر وارد خواهد شد.

 اما  حتی اگر اسپانیا  بتواند اعتماد وام دهندگان خود را جلب کند، تجربه سوئد نشان می دهد که این امر بدون دخالت دولت امکانپذیر نیست و  شاید چند دهه طول بکشد تا بانکها بتوانند سرپای خود بایستند و این سیاست نتیجه بدهد.

 جاناتان  تامسون، مدیر شرکت سرمایه گذاری املاک KPMG در این باره می گوید:  اسپانیا باید جلوی بروز مشکلات بیشتربرای بانکها در زمینه املاک را بگیرد و حد و مرزی تعیین کندتا بانکها در آن حدود فعالیت کنند.اما  این سیاست باید توسط دولت و با زمانبندی و  سرمایه گذاری آن انجام شود.  این مشکلی است که باید روی آن بیشتر از یک بازه 5 ساله تمرکز کرد.

 اسپانیا اعلام کرده است از سرمایه اتحادیه اروپا یا بانک جهانی برای حل مشکلات خود یا بانکهایش استفاده نخواهد کرد، بلکه از سرمایه خود بهره میگیرد.  این بدان معناست که هر بانک بد یا ساختار مالی و پولی با بنیان بد، دیگر نمی تواند  بقیه بانکها را مجبور کند بخش عظیمی از سرمایه های خود را از دست بدهند.

  جان پیس، تحلیلگر بانکهای اروپایی در شرکت نومارا میگوید:   راه حل ترجیحی بازار برای اسپانیا مراجعه به تجهیزات سرمایه های ماندگار اروپایی (EFSF)برای ایجاد سرمایه دوباره در بانکها است. اما براساس آنچه که دراین لحظه پیشنهاد می شود…  هیچ سرمایه جدیدی وارد بازار نشده است.

 سرمایه های سمی

 هفته گذشته منابع دولتی اعلام کردند بخش بانکداری اسپانیا( و نه دولت)  هزینه هرگونه ضرر پیش بینی نشده به سرمایه های املاک را برعهده میگیرد البته پس از آنکه آن را به یک شرکت سهامی مشخص منتقل کردند.

درتابستان جاری دولت  قصد دارد سرمایه های سمی را از حسابات بانکها به  سهامهای املاک منتقل کند. یک بدنه مستقل  از کارشناسان املاک   سرمایه ها را ارزیابی کرده و سپس می فروشند.

 براساس برنامه اصلاحات بانکی  که دولت دست راستی جدید اسپانیا اعلام کرده است، بانکها باید سهم املاک و دارایی های خود را ارائه کنند.

 پیس دراین باره میگوید:  خطر این فرایند در آنجا نهفته است که ممکن است سرنوشت اسپانیا همانند ایرلند شود، جاییکه سرمایه ها نگهبان کشورشدند.  مشکل این است که آیا می توان مسیررا میانبر زده و  سرمایه را به بانکها رساند، وامها ارزش واقعیتری بیابند، جریان سپرده حسابها را تثبیت کرده و وضعیت سرمایه گذاری را بهبود بخشید؟

 دربدترین حالت،  شکست در اجرای این نقشه سبب می شود اعتماد مشتری ازبین رود و سپرده حسابها خالی شوند.  یکی از نتایج  احتمالی دیگر  همان اتفاقی است که در دهه 1990 میلادی برای بانکهای ژاپن افتاد. درآن زمان  تلاش این کشور برای رهایی از چنگال بحران بانکداری برنامه کاهش سریع بدهی ها را اجرا کرد ویک دهه طول کشید تا اقتصاد آن دوباره سرپای خود ایستاد.

پس از شکستن حباب ده ساله قیمت املاک در 2008 میلادی، بانکهای اسپانیا میلیاردها یورو ضرر دیدند.  اکنون دولت باوضعیتی مواجه است که آن را ساختار روانسازی می گوید، و از به کاربردن بانک بد خودداری میکند،  وهمزمان سعی می کند سرمایه های سمی را از بانکها خارج کند.

یک بانک بد وسیله ایست که وامهای بدون کارکرد یک بانک را می خرد و از آنها استفاده می کند. این موسسه، بانکهای خود را مجبور می کند ضربه بزرگ  ارزش کاسته وامها را تحمل کنند و سرمایه های سمی را از بین ببرند تا خود نیز بتوانند به فعالیت ادامه دهند.

 در 1992 یک بانک بد  در سوئد پایه گذاری شد.  دراین اواخر نیز نمونه هایی از آن در ایرلند، انگلیس، سوییس، آلمان و حتی لیتوانی دیده می شود.

 وقتی کاسه صبر لبریز می شود

 تردیدها درباره کیفیت سرمایه های بانکداری اسپانیا همچنان وجود دارد، چون هیچ گونه تحلیل مستقل و عمیقی روی سرمایه ها انجام نشده و این امر اعتبار صنعت را خدشه دار کرده است. به این موارد باید باید خساراتی که رکوداقتصادی نیز به بار می آورد را نیز اضافه کرد.

آنتونیو گارسیا پاسکال  یکی از کارشناسان  موسسه بارکلیز کپیتال در این باره معتقد است:   بی اعتمادی و  بی صبری  از جانب بازار درباره دوباره سازی فرایند بسیار عمیق است.  آیا بانکهای اسپانیایی به کمک خارجی نیاز دارند؟ تصور میکنم نیاز آنها  یک جفت چشم خارجی باشد تا یک تحلیل قدرتمند و معتبر  از مشکلات سرمایه آنها انجام دهد.

 به بانکهای اسپانیایی دستور داده شده است 54 میلیاردیورو برای  سرمایه به صورت املاک کنار بگذارند  اما تحلیلگران معتقدند  باید مقدار سرمایه بیشتر باشد تا وامهای شرکتی و خانگی را پوشش دهد. تحلیلگران بارکلیز تخمین می زنند حداقل40 میلیارد یورو دیگر نیز لازم است و حتی ممکن است به سرمایه بیشتری نیاز باشد.

چگونه بانک بد را به خوب تبدیل کنیم

یک بانک بد را می توان به بانک خوب تبدیل کرد اما راه حلی آسان یا ارزان ندارد.

 ایرلند  منتظر است تا نتیجه سرمایه گذاری اش در 2009 را یک دهه بعد ببیند.

 سوئد پس از 5 سال توانسته بانکهای بد خود را منحل کند، بانکهایی که وامهای پرخطر و بدون عملکرد را اعطا کرده اند. برای انجام این حرکت سوئد تقدیر شده است زیرا توانسته اعتماد مشتریان به بانکها رابرگرداند و رشد اقتصادی را به مسیر خود بازگرداند.

 ایرلند  در 2009 سعی کرد به بحران بانکی خود پایان دهد وبرای این کار بانکها را مجبور کرد تا وامهای سمی شان را به وسیله تحرک جدیدی تبدیل کنند که ناما نام دارد ، در بازار قیمتها بانکها را مجبور کرد سرمایه خود را افزایش دهند تا به سقف آن دست یابند. نشانگرها حاکی از آن است که سرمایه ها به طور خوش بینانه  20 درصد و خسارات 57 درصد کاهش می یابند. این امر نیازمند کمک دولتی کلانی است.

 برنامه های آینده

 در هر حال اسپانیا   با شوکی به این بزرگی  مواجه نخواهد شد زیرا  قوانین مربوط به سرمایه  80 درصد خانه های تمام نشده و 35 درصد خانه ها و املاک کامل شده را  دربرمیگیرد.  البته تغییرات دیگری هم در آینده انجام می شود.

منبع:رویترز

ترجمه از شیوا سعیدی