نگاهی به چشم انداز شاهین خدمات/ سیمرغ۱۴۰۰ (بخش دوم)

به گزارش پایگاه خبری بانکداری الکترونیک ،  شرکت خدمات انفورماتیک به عنوان شرکتی پیشرو در همه مسیرهای فناوری بانکی، همواره تلاش می کند بسترساز ورود آخرین کلان روندهای بانکداری دنیا به داخل کشور باشد.رویداد «این بانک یک و دو» به عنوان آغازگر روند بانکداری باز در ایران در سالهای نیمه اول دهه نود آغاز شد.همسو با توسعه بانکداری باز ، شرکت خدمات انفورماتیک ، «زیست بوم شاهین» را در سال گذشته پایه گذاشت تا پلتفرمی برای ریشه گیری، رشد و بالندگی و ارتباط گیری همه نوآوری های مالی و غیر مالی در کشور باشد.

شاهین به عنوان یک بوم توانسته بستری برای توسعه بانکداری باز در بانک های مختلف و ایده ها و محصولات نوآورانه آنها باشد.در میزگرد پیشرو دکتر فرهاد فائز معاون بازاریابی و فروش، محمدعلی سلطان پور معاون نرم افزار، مهندس مهران افسری مدیر فناوری های نوین بانکی، سرکار خانم نیلوفر قطبی مشاور معاون بازاریابی و فروش و مدیر پروژه شاهین به تحلیل آینده شاهین در زیست بوم بانکی ایران و چشم انداز 1400 آن پرداخته اند.

بخش اول این میزگرد را در لینک زیر مشاهده کنید:

بخش دوم این میزگرد را با هم می خوانیم:

•    نگاه پلتفرمی چقدر در ایران درک شده است؟ ابتدا باید این نگاه باشد سپس روی ریل تکنولوژی قرار بگیرد. به نظر شما چقدر مدل طراحی این نگاه پذیرفته شده است؟

سلطان‌پور: حرکت صنعت بانکداری در ایران رو به جلو است و مفاهیم بانکی آن از جمله پلتفرم جلوتر از صنایع دیگر جا افتاده است. می‌توانیم بگوییم در این زمینه از دنیا عقب نیستیم، بلکه در بعضی زمینه‌ها جلوتر هم هستیم. منظور از دنیا اروپایی‌ها هستند که ما PSD2 را از آنجا اقتباس کردیم. دیدگاه من این است که در حال حاضر در صنعت بانکداری موضوع پلتفرم یا پلتفرم داشتن به صورت یک نیاز مطرح شده است. مسائلی که می‌توانست در اقتصاد کشور هم تاثیرگذار باشد باعث شد که صنعت بانکداری را به داشتن پلتفرم سوق دهد. به طور کلی با پلتفرم‌ها می‌توانید مشتری یک بانکی باشید و از سرویس همه بانک‌های متصل به آن پلتفرم استفاده کنید. به همین دلیل یکی از اهداف «شاهین» این است که همه بانک‌ها را تحت پوشش خود قرار دهد و بتواند خدمات خود را به مشتریان همه بانک‌ها ارائه دهد.

افسری: پلتفرم‌ها کمک شایانی به درک موضوع بانکداری باز می‌کنند. بانکداری باز فرایندی نیست که بگوییم یک شبه متولد شده است. حتی در دهه 80 هم بانکداری باز وجود داشت. ما از سال 84 هم APIها یا وب سرویس‌هایی را به شرکت‌های بیمه و شرکت‌های مخابراتی داده بودیم و آنها در حال انجام تراکنش بودند. اینها به نوعی بانکداری باز بودند؛ یعنی بانک خدمات خود را به بیرون برده بود، اما پلتفرم نبود چرا که یک قرارداد تک به تک بود. البته ممکن بود آن شرکتی که این وب سرویس را از بانک گرفته برای آنکه نیاز خود را برطرف کند از چند بانک دیگر هم وب سرویس بگیرد. این اتفاقات افتاد که مفهوم پلتفرم پیش آمد. پلتفرم اساسا زیرساختی است که دو وجه عرضه و تقاضا را به یکدیگر متصل می‌کند و شاهین پلتفرمی است که وجه عرضه را که بانک‌ها هستند به وجه تقاضا که فینتک‌ها و شرکت‌ها متصل می‌کند. دلیل اصلی وجودی آن هم این است همه به دنبال این بودند که یک رابط واحد وجود داشته باشد که همه با آن طرف حساب باشند. تاکنون که از لحاظ فنی خوب پیشرفته است. چیزی که هنوز در پلتفرم‌هایی مانند «شاهین» جای بحث دارد مسئولیت احراز هویت و اهلیت متقاضیان سرویس است که آیا با بانک باشد یا با پلتفرم. در این زمینه باید ببینیم رگولاتور بانک مرکزی نهایتا چه سیاست‌هایی را ابلاغ خواهد کرد.

نگاه پلتفرمی در شرکت خدمات انفورماتیک و بانک ایران از کجا و چه زمان شروع شد؟ شاید بهتر باشد به طور مشخص روی بانک ملی صحبت کنیم.

فائز: در رابطه با بانکداری باز ، پله اول و زیرساخت محصول، همان مدیریت کانالی است که روی سیستم‌های بانکی سوار می‌شود و واسط بین بانک و محیط بیرون می‌شود. در شرکت خدمات  انفورماتیک هم اولین اتفاقات در بانک ملی از همان مدیریت کانال اتفاق افتاد که توانستیم سرویس‌های پایه را ایجاد کنیم و تعداد زیادی سرویس پایه از طریق مدیریت کانال در اختیار بانک قرار گرفت. بانک به واسطه آن، توانست بدون وابستگی به ما، به توسعه محصولات خود بپردازد. محصولات بانک ملی از همین بستر ایجاد شده است. در بانک‌ آینده هم همین اتفاق افتاد و به این دلیل که خصوصی هم بود؛ چابکی نسبتاً بیشتری هم داشت.

•    دغدغه‌هایی که هنگام ایجاد «شاهین» داشتید چه بود؟ مطالعات شما میزان موفقیت در برابر مشتریان و رقبا را چه میزان تخمین می‌زد؟

فائز: بانکداری باز چیزی نیست که شرکت خدمات انفورماتیک یا هر شرکت دیگری بخواهد تحقیقات مفصلی انجام دهد تا تصمیم بگیرد که به آن ورود کند یا نه. برخی از موضوعات، نیاز به تحقیق و بررسی ندارد و حتما باید ورود کرد. روندهای ملی و بین‌المللی شما را هدایت می‌کند و تحت فشار می‌گذارد. «شاهین» هم همین وضعیت را داشت. دیده‌ها و مطالعات ما، نشان داد که ما باید خودمان را به بانکداری باز مجهز کنیم.

*** چطور ورود کردن سوال ماست؟ با چه استراتژی و بر اساس چه فاکتورهای فنی و کسب و کار ی ورود کردید؟

قطبی: ورود شاهین به بازار، حکایت مرغ و تخم مرغ  گونه‌ای داشت. یعنی ما وقتی با بانک مذاکره می‌کردیم از ما سوال می‌شد که چه شرکت‌هایی به «شاهین» وصل هستند و زمانی که به سراغ شرکت‌ها می‌رفتیم از ما نام بانک‌های متصل به «شاهین» را می‌پرسیدند. در حالی که این دو باید در کنار هم و حقیقتا به مثابه دو بال هماهنگ باشند. خوشبختانه از یک نقطه‌ای به بعد بانک‌ها و شرکت‌ها همزمان به بانکداری باز راغب شدند. استراتژی ما حرکت با طمانینه و آرامش بدون ایجاد هیاهو برای بزرگ کردن فهرست بانک‌ها و نهادهای ثالث متصل به «شاهین» بود. از آنجا که فعلا سراغ سکتور مشتریان بزرگ بازار رفته‌ایم، برای ما اهمیت زیادی دارد که عمق همکاری با ایشان را افزایش دهیم.

در خصوص فاکتورهای حقوقی، یک بحث مهم عدم شفافیت بحث مالکیت داده‌های بانکی در کشور و بحث دیگر، علاقه‌مندی بانک به حفظ کنترل زیاد روی ارتباط با نهادهای ثالث است. ما سعی نداریم بانک‌ها را در فضایی که خلاء مقرراتی وجود دارد و مبحث بانکداری باز در ابتدای مسیر بلوغ خود هست؛ از حاشیه امن مورد نظرشان به سرعت خارج کنیم ولو آنکه مجبور باشیم کمی با بانکداری باز در دنیا زاویه بگیریم. در هر حال کشور ما اقتضائات خاص خودش را دارد.

فائز: ما بانکی داشتیم که تنها با یک نشست 10 دقیقه‌ای با مدیرعامل، توانستیم راه ورود «شاهین» به آن بانک را باز کنیم. اصلاً موضوع را در لایه کارشناسی بانک، طرح نکرده بودیم. به واسطه احساس نیاز ایشان به این سرویس و پیگیری‌های خاص مدیریتی؛ چهار ماه بعد اولین TPP مد نظر آن بانک، تراکنش عملیاتی انجام داد. اما بانک‌های دیگر هم هستند که کار خیلی کند پیش می‌رود. واقعیت این است که برخی بانک‌ها بشدت تحت تاثیر شرکت‌های ITشان هستند. اگر این بانکها برای ورود به عرصه بانکداری باز ، علاقه ای هم داشته باشند، بدون همراهی و همکاری شرکتهای تامین کننده زیر ساخت نرم افزاری خود، نمی توانند کاری از پیش ببرند. با بانکی صحبت می‌کردیم که حاضر نبود APIها را در اختیار ما بگذارد تا به «شاهین» متصل شود.  

•    چطور مساله را با آن شرکت‌ها حل کردید؟

فائز: به هر حال هنوز در برخی موارد مشکلات حل نشده است. ولی احتمالا با مذاکره و گفتگو قابل حل باشد. وقتی از بانکداری باز سخن می گوییم، باید ساز و کار و پیش نیازش هم فراهم شود.

سلطان‌پور: این شرکت‌ها نگران از دست دادن تجارتشان هستند که به نظر می‌رسد از عدم دانش کافی‌شان نشات می‌گیرد. یکی از راهبردهای ما آن است که شناخت بانک‌ها را تا آنجا بالا ببریم که اطمینان حاصل کنند با ورود به بانکداری باز تجارتشان گسترده‌تر شود. البته طی کردن این فرایند برخی اوقات زمان بر است ولی در عین حال بخشی از راه بانکداری باز نیز تبیین ضرورت‌هاست.

•    بگذارید واقعی‌تر و شفاف‌تر وارد این موضوع شویم. بعضی از مقاومت‌ها دانشی است و بعضی رقابتی. مثلا بانکی می‌گوید شرکت خدمات انفورماتیک رقیب من است و در برابر رقیب خود مقاومت می‌کند. کدام بانک‌ها مقاومت می‌کنند؟

فائز: شرکت‌های پیمانکار نسبت به بانکی که به آن سرویس می‌دهند؛ احساس تمامیت طلبی در ارائه سرویس دارند. این احساس می‌گوید کاری کنیم که این بانک فقط به بوم خودمان وصل شود. از منظر شرکت IT ارائه کننده خدمات نرم افزاری به بانک، احساس قابل درکی هم هست. ولی بانک باید با اقتدار این احساس را مدیریت کند که بعضا شاهد هستیم انجام نمی شود و لذا این بانکها در اتصال به بوم های بانکداری باز ، با محدودیت مواجه می شوند.  

•    شاید رسانه‌ها در این بین کم کاری کرده‌اند.

سلطان‌پور: یکی از دلایل رسانه‌ها می تواند باشد! اگر این موضوع برای بانک‌ها روشن شود که نباید الزاما بانکی API های خودش را از طریق یک بوم خاص به بازار ارائه نماید، شاید مقاومت ها از بین برود؛ مثلاً بانکی داریم که APIهایش در دو پلتفرم ارائه شده است. کارکرد و کیفیت آتی پلتفرم‌ها نشان خواهد داد که سیستم خدمات دهی کدام یک از این پلتفرم‌ها بهتر است و آن مشتریانی که وصل می‌شوند از کجا بهتر سرویس دریافت می‌کنند.  

•    ما برای چه به دنبال بانکداری باز می‌رویم؟ نهایتا ما دنبال منافع مالی آن هستیم. برنامه‌تان برای پول در آوردن از آن چیست؟

فائز: طبیعتاً کسب درآمد از بانکداری باز ، با ایجاد ارزش افزوده برای منتفعین از آن، از اهداف اصلی برای فراهم‌کنندگان این سرویس هست. شاید بانک‌ها در عرصه رقابت اعتباری، به کسب درآمد از آن نگاه نکنند یا حداقل اولویت اولشان نباشد؛ ولی برای ما هست. امیدواریم این محصول بتواند مسیر مناسبی در اخذ کارمزد را طی کند و "کارمزد محور نبودن" بانک‌های کشور، مانعی برای درآمدزایی از این سرویس نشود.

افسری: ما در کشورمان چندین بانک داریم و صدها شرکت و TPP و فینتک که نیازمند سرویس‌های بانکی هستند و به نظرم این نیاز بازار است که تعداد پلتفرم های بانکداری باز را در کشور مشخص می‌کند . یعنی این زمین به قدری حاصلخیز است که برای همه جای کشت وجود دارد. ممکن است پلتفر‎م‌های مختلفی در کشور شکل بگیرند و هر پلتفرم بسته به توانایی‌ها و داشته‌های خود سهمی از بازار را بگیرد. معمولا در فضای رقابتی این اتفاق می‌افتد. به نظرم رقابت بین آنها بر اساس فاکتورهایی مانند سطح امنیت، تعداد بانک‌ها و سایر سرویس دهنده‌گان متصل، تعداد مشتریان، تنوع سرویس‌های ارزش افزوده  و از همه مهمتر پشتیبانی فنی و فکری  به مشتریان خواهد بود. بعضی از بوم‌ها به قدری خدمات مختلف در خود گنجانده‌اند که خدمات بانکی در آنها تقریبا گم است. می‌توانیم بگوییم در «شاهین» از لحاظ امنیت با توجه به حساسیتی که داریم از آخرین استانداردهای اروپایی و مشاور های خارجی که داشتیم استفاده کردیم و فرآیندهای آن را منطبق بر استاندارد PSD2 پیاده سازی کردیم. در حوزه بانک‌ها تصور می‌کنیم بانک‌های بزرگی را جذب خواهیم کرد. در مسیر پیشرفت، همواره به دنبال این هستیم که چه خدماتی را اضافه کنیم تا این سبد کامل‌تر شود.

فائز: می‌خواهم درباره یکی از وجوه تمایز بارز شاهین با دیگر بوم‍ها صحبت کنم. شاهین از مدل‌های متنوعی برای اعمال نظام کارمزدی پشتیبانی می کند. شاهین به قدری منعطف است که به  هر شیوه‌ای که مد نظر بانک و TPP باشد؛ می توان نظام کارمزدی پیاده کرد و از ذینعان این اکوسیستم کارمزد دریافت نمود.

•    از دیگر چالشهای مهم بانکداری باز در کشور، اگر موردی هست اشاره بفرمایید.

قطبی: یکی دیگر از چالش‌های بزرگ، احراز صلاحیت شرکت‌هایی است که می‌خواهند از  APIهای بانکی استفاده کنند. کشورهایی هستند که در آنها یک نهاد ملی متولی این موضوع شده است. این نهاد البته الزاما بانک مرکزی نیست؛ نهادی است که بالاخره وجهه دولتی یا ملی دارد. احراز صلاحیت نهادهای ثالث، پروسه‌های طولانی برای اخذ مستندات و صحت سنجی آنها دارد. پس از آنکه شرکت‌ها احراز صلاحیت شدند؛ فهرستی از آنها در اختیار بانک‌ها قرار می‌گیرد تا با فراغ بال API به ایشان ارائه دهند. تکلیف بانک هم مشخص است. در سایت بررسی می‌کند. اگر آن شرکت در فهرست بود به راحتی API خود را در اختیارش می‌گذارد. در کشور ما چنین نهادی وجود ندارد و این چالشی است که باید به آن توجه شود. ما اگر شرکتی را به بانک معرفی کنیم که بانک از قبل آن شرکت را شناسایی نکرده باشد، تا حد زیادی احتیاط می‌کند. ما حتی موردی داشتیم که بانک در خصوص یک شرکت معرفی شده، از نهادهای اطلاعاتی در کشور استعلام کرده بود که پاسخ آن با زمان بسیار طولانی به دست بانک رسید.

فائز: البته در این مکانیزم دوباره کاری‌هایی صورت می‌گیرد. فرض کنید شرکتی در دو بانک مختلف حساب دارد و می‌خواهد به شاهین وصل شود و با واسطه «شاهین» با هر دو بانک ارتباط برقرار کند. در حال حاضر به واسطه عدم وجود یک نهاد واحد برای احراز هویت و صلاحیت، بانک ها مستقلاً شرکت‌ها را احراز هویت می‌کنند و این مبتلابه بوم‌هایی است که در کشورمان وجود دارد.

•    البته الزاما فقط بانک‌ها در این چالش دخیل نیستند. می‌توانید بگویید یک API برای شما فراهم می‌کنم که وصل شوید و کارهای خود را انجام دهید. برای مثال حوزه سلامت و حوزه‌های مختلف. در این باره چطور؟

سلطان‌پور: در حال حاضر روی پلتفرم «شاهین» تمرکز بر روی سرویس‌های بانکی را مدنظر داریم و بانک به قدری دامنه گسترده‌ای دارد که اتصال به کلیه بانک‌ها و TPPهای مختلف هنوز جای کار زیادی دارد؛ ولی اگر بانک از ما درخواست کند که صنایع وابسته به خود را وارد اکوسیستم کنیم این کار را خواهیم کرد. این پلتفرمی است که یک طرف خدمات دهنده‌ها هستند و طرف دیگر خدمات گیرنده‌ها. این پلتفرم هم استانداردی دارد. اگر هر کدام از طرفین این استاندارد را بتوانند پشتیبانی کنند، عملا می‌توانند وصل شوند.

*** ممکن است اکوسیستم بزرگی به واسطه مشتریان مختلف و متنوعی که دارد از شما درخواست فعال کردن نوآوری باز بدهد؟ مثلا می‌گوید من مشتریان زیادی دارم که می‌توانید به سمت خود هدایتشان کنید. بانکداری باز برای این اکوسیستم‌ها چه ایده‌ای دارد؟

فائز: ما قصد داریم همه درخواستهای مطروحه از سوی مشتریان را تا جایی که بانکداری باز را از مسیر اصلی خود منحرف نسازد، پیاده سازی کنیم. اولویت اصلی‌مان، پیاده‌سازی سرویس‌های اصلی، پر کاربرد و عمومی است و بعد از آن به درخواست‌های خاص‌ منظوره، خواهیم پرداخت.
مشتریان ما بدشان نمی‌آید ما را به ارائه سرویس‌های خاصی که صرفاً برای برخی از آنها سهولت ایجاد می‌کند؛ هدایت کنند. ما در تلاش هستیم تا بین اجابت این نوع درخواست‌ها و سرویس‌های منبعث از خاستگاه اصلی بانکداری باز ، تعادل برقرار کنیم.

•    سوال مشخص بانک‌ها بعد از تمام مواردی که پیشتر گفته شد، احتمالا این است که اگر APIها را در اختیار صاحبان ایده و محصول آنگونه که شما می خواهید بگذاریم چقدر برای ما سود می‌سازید؟

افسری: بانکداری باز سه بازیگر اصلی  دارد. یکی بانک است که مالک سرویس است و دومی کسی که سرویس  را می‌خواهد. یکی هم ما هستیم که سرویس را مهیا کرده‌ایم. میزان سوددهی بستگی به مورد دارد. باید ابعاد و نیازهای آن کسی که سرویس را می‌خواهد بررسی شود. بعضی اوقات باید پول را از او گرفت چون دارد خدمت می‌گیرد و بعضی وقت‌ها نباید گرفت چون "خواب پول" می‌آورد. برای همین است که مدل‌های متنوع درآمدی را پیش‌بینی کرده‌ایم، اما آنچه از نگاه بانک باید در نظر داشته باشیم این است که بانک‌ها همواره از ما سوال می‌کنند که برای چه باید بانکداری باز را بخواهیم؟ ما می‌گوییم اگر نداشته باشید مشتریانتان می‌روند؛ این یعنی ضرر. یکی از مزیت‌های بانک حفظ مشتری است که با تکیه بر داشته‌های قبلی، به سختی بتوان او را حفظ کرد. اگر بتوانیم کارمزدی از کاربر نهایی دریافت کنیم، می‌توانیم بخشی از آن را برداریم بخش دیگر را به بانک پرداخت کنیم. این بهترین راه پولسازی برای بانک است.

•    چطور بانک‌ها را متقاعد می‌کنید که منافعی هم به آنها می‌رسد؟

فائز: به نظرم بانک‌ها به فکر کسب درآمد مستقیم از بانکداری باز نیستند. بلکه به عنوان یک مکمل به سیستم بانکی نگاه می‌کند. بحث دیگری در شبکه بانکی وجود دارد که مردم عادت کرده‌اند سرویس‌های رایگان دریافت کنند و متقابلا بانک‌ها به سرویس‌های رایگان ارائه دادن خو گرفته‌اند. چالش ما همینجاست که باید فضا عوض شود. باید کسی که از زیرساخت بانکداری باز ، نفعی می‌برد هزینه اش را بپردازد. هر کدام از اینها به اندازه‌ای که نفع می‌برند باید هزینه بدهند. گاهی اوقات بانک از ارائه سرویس، با جذب سپرده منفعت می برد و طبیعتاً هزینه ارائه سرویس را هم باید پرداخت کند. گاهی اوقات بانک از خواب پول استفاده نمی‌کند و فقط باعث تسهیل در کسب و کار مشتری خود می‌شود. در اینجا دیگر خواب پولی در کار نیست و End User باید هزینه استفاده از سرویس را تقبل نماید. بهر حال، ما امیدواریم در این حوزه، رقابت مخرب بین بوم‌ها شکل نگیرد و فضای ناسالم ایجاد شده، مانع از تحقق منافع آنها شود.

افسری: یکی از مسائلی که داریم اینست که وقتی به بانک‌ها پیشنهاد اتصال به شاهین را می‌دهیم می‌گویند می‌دانیم دادن  API لازم است ، اما ما خودمان پلتفرم اختصاصی داریم. یا اینکه به بوم دیگری متصل هستیم و بازاری هم داریم که به آن خدمات ارائه می‌دهیم. چرا باید به شما وصل شویم؟

جوابی که ما داریم این است که پیوستن به پلتفرم جدید باعث تضاد منافع نخواهد شد بلکه به سبب جذب بازار جدید باعث منافعی بیشتر از قبل می‌شود.

سلطان‌پور: درنگاه سنتی درآمد بانک ها عمدتاً از تفاوت نرخ سود تسهیلات اعطایی با نرخ سود سپرده ‌های مشتریان حاصل می‌شد ولیکن در دیدگاه‌های امروزی موضوع اخذ کارمزد از خدمات ارائه شده جایگاه خود را پیدا می کند و در این خصوص بالا رفتن تعداد تراکنش‌ها و درخواست‌های سرویس بانکی می تواند درآمد بانک را بالا ببرد و باید بانکها متوجه شوند که بانکداری باز می‌تواند در زمینه بالا رفتن تعداد تراکنش های تأثیر شایانی داشته باشد و به تبع آن منافع بانک نیز بیشتر خواهد شد.

وضعیت امروز «شاهین» را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

قطبی: شاهین امروز در نقطه خوبی قرار گرفته است. به طوری که من شخصا فکر نمی‌کردم استقبال بازار تا این حد خوب باشد.

*** «شاهین» دو سال آینده یعنی «شاهین» 1400 را چطور ارزیابی می کنید؟

سلطان‌پور: استقبال خیلی زیاد بوده و بازار ما تشنه همین خدمات بانکی است. تا امروز بانک‌ها درها را بسته بودند. با استقبالی که می‌بینیم پیش بینی می‌کنیم «شاهین» در سال 1400 به پلتفرمی مشابه «شتاب» از لحاظ حجم تراکنش ها تبدیل شود.

افسری: با توجه به داشته‌های شاهین از لحاظ حجم بازار و سهم بازار جایگاه خوبی خواهیم داشت. ممکن است با انتخاب استراتژی تمایز، روی سگمنت‌های بخصوصی از بازار مانند شرکت‌های خدماتی بزرگ، بورس‌ها و بیمه ها تمرکز کنیم. در ضمن ما نباید به آنچه که داریم اکتفا کنیم و خدمات غیربانکی مانند بیگ دیتا ،  بلاکچین و یا حتی iot را هم وارد «شاهین» کنیم.

فائز: «شاهین» 1400، شاهینی است که بیشتر بانک‌های کشورمان به آن پیوسته‌اند، روزانه میلیون‌ها تراکنش را هدایت می‌کند و باعث سهولت در مدیریت امور مالی کسب و کار ها می‌شود. از همه مهمتر باعث درآمدزایی و رونق کسب و کار شبکه بانکی می‌شود.

قطبی: شاید شاهین تا آن زمان به سیمرغ تبدیل شود و همه  بانک‌های کشور به آن متصل شوند.