چگونگی ارزیابی امنیت ارزهای دیجیتال

به گزارش پایگاه خبری بانکداری الکترونیک، پس از اینکه مونرو توانست توجه بسیاری از کاربران را در بازار ارزهای دیجیتال به خود جلب کند، حرکت گسترده‌ای برای عرضه انواع ارز دیجیتال دارای امنیت بالا ایجاد شد. این ارزهای دیجیتال به دنبال محرمانه نگه داشتن هویت کاربر و جزییات تراکنش‌های صورت گرفته هستند.

با وجود اینکه از این ارزهای دیجیتال برای فعالیت‌های غیرقانونی و مواردی نظیر خرید موادمخدر استفاده می‌شود، باید در نظر داشته باشیم که غیرقانونی اعلام کردن این ارزها حرکتی منطقی به شمار نمی‌رود. پنهان نگه داشتن جزییات تراکنش جرم نیست و نشانه انجام فعالیت غیر قانونی به شمار نمی‌رود. برای نمونه، از این نوع از ارزها برای پرداخت حق‌الزحمه روزنامه‌نگاران و خبرنگاران رسانه‌ها در کشورهایی که حکومت خودکامه دارند استفاده می‌شود.

به عنوان یک خریدار و یا سرمایه‌گذار، شاید بخواهید با این دسته از ارزهای دیجیتال بیشتر آشنا شوید. هر چه باشد این ارزهای دیجیتال، سهم بازار قابل توجهی را در اختیار دارند. برای نمونه، مونرو یکی از ۱۰ ارز دیجیتال برتر در بازار است که طرفدارانش نیز قدرت رسانه‌ای خوبی برخوردارند.

مونرو مدتی پیش به خاطر یک هارد فورک ایجاد شده بر روی آن و پدیدار شدن یک ارز دیجیتال جدید به نام مونرووی (MoneroV) بار دیگر خبرساز شد. با این حال، فناوری به کار رفته در پسِ این ارزهای دیجیتال به مراتب پیچیده‌تر از ارزهای دیجیتال معمول است. همین امر سبب می‌شود ارزیابی آن برای سرمایه‌گذاران دشوارتر شود. در این نوشته می‌خواهیم به بررسی چند نکته مهم که می‌تواند برای علاقه‌مندان و سرمایه‌گذاران جالب باشد بپردازیم.

قابلیت‌ها

رمزارزهای با امنیت بالا قابلیت‌های افزون بر رمزارزها معمول دارند. یکی از انتظاراتی که از این رمزارزها می‌رود، عدم امکان ردگیری تراکنش‌ها (untraceability) و نیز عدم ارتباط تراکنش‌های صورت گرفته با شخصیت واقعی کاربر (unlikability) است. بیایید به بررسی دقیق‌تر این دو قابلیت بپردازیم.

عدم امکان ردگیری تراکنش‌ها (untraceability) به این معناست که امکان ردگیری سوابق قبلی یک تراکنش بر روی بلاک چین عمومی وجود نداشته باشد. در بسیاری از رمزارزها (حتی بیت کوین) کم و بیش این فرصت وجود دارد که بتوان منشا پول رد و بدل شده را شناسایی کرد. این قابلیت عدم امکان ردگیری یکی از مزیت‌ها و جذابیت‌های اصلی رمزارزهای دارای امنیت بالا به شمار می‌رود. عدم ارتباط تراکنش‌های صورت گرفته با شخصیت واقعی کاربر (unlikability) نیز به این معناست که امکان مرتبط کردن تراکنش با یک کیف پول یا نشانی خاص در بلاکچین از بین برود.

رمزارزهای دارای امنیت بالا دارای دو قابلیت مذکور هستند، اما به این دو محدود نمی‌شوند. برای نمونه، مونرو از قابلیت چند امضایی نیز برخوردار است.

برخی رمزارزها نظیر پیوکس (PIVX) این امکان را به کاربر می‌دهند تا در صورت تمایل، تراکنش‌هایی عمومی را ایجاد کنند. با وجود اینکه شاید این قابلیت برای برخی کاربران جذاب نباشد، برای برخی دیگر یک مزیت به شمار می‌رود. به هر حال به نظر می‌رسد رمزارزهایی که بتوانند قابلیت‌های بیشتری را در اختیار کاربران قرار دهند در آینده مشتریان بیشتری نیز خواهند داشت.

رمزارزهای امن دارای بیشترین طرفدار

مونرو از طرفداران وفادار قابل توجهی برخوردار است. مونرو اولین رمزارز دارای امنیت بالا بود که خیلی زود توانست نظر مساعد کاربران را جلب کند. مونرو همچنین از یک تیم توسعه‌دهنده بسیار قوی برخوردار است. این دو جنبه سبب شده مونرو در این میدان پیشتاز باشد.

اما مونرو رقبایی جدی نیز دارد که می‌کوشند در این میدان برنده باشند. زی کش (ZCash)، دش (DASH) و نیز ورج (Verge) از جمله این رقبا به شمار می‌روند. همه این رمزارزها طرفداران خاص خود را دارند. معمولا به کسانی که قصد سرمایه‌گذاری روی رمزارزها را دارند، توصیه می‌شود نگاهی به وضعیت اجماعات آنلاین این رمزارزها انداخته و با توجه به آن، بهترین گزینه را انتخاب کنند. وجود انبوهی از طرفداران می‌تواند به افزایش قیمت یک رمزارز بیانجامد.

یکی از شیوه‌ها برای ارزیابی میزان علاقه و مشارکت طرفداران یک رمزارز، بررسی وضعیت ساب‌ردیت (subreddit) آنهاست. ردیت یک شبکه اجتماعی است که کاربران می‌توانند در آن بخش‌هایی خاص (به نام ساب‌ردیت) ایجاد و با اشتراک‌گذاری لینک‌های مورد نظر به بحث و گفتگو بپردازند. بررسی تعداد مشترکان در این ساب‌ردیت‌ها و بازه زمانی بین ارسال پست‌ها از جمله عواملی است که می‌تواند به تعیین میزان حمایت کاربران از یک رمزارز خاص کمک کند. بررسی حساب‌های کاربری در توییتر، تلگرام و نیز اسلک نیز می‌تواند سودمند باشد.

منبع: کریپتو تک