بانك مركزی سیف در مسیر محمود بهمنی
محمود احمدینژاد، رییس دولت نهم و دهم هرجا مساله غامضی میدید كه توانایی حل آن را ندارد دستور میداد صورت مساله تا زمان دیگر پاك شود.
مجادله میان بانك مركزی و مدیران وقت صنعت به جایی رسید كه آمار رشد سرمایهگذاریها و آمار مرتبط با رشد تولید ناخالص داخلی، آمار صادرات و فروش و تولید نفت به مرور از نماگرهای ارایهشده از سوی بانك مركزی جایش خالی ماند. یكی از انتقادهای گسترده منتقدان یعنی كسانی كه اغلب اكنون در دولت یازدهم مناصب اجرایی دارند به دولت احمدینژاد همین رفتار ناسازگار با آداب كارشناسانه و علمی از سوی بانك مركزی بود.
در حالی كه دولت یازدهم در پاسخ به رفتار خارج از هنجار بانك مركزی تحت سیادت احمدینژاد در نیمه دوم سال ۱۳۹۲ و تا اندازهای سال ۱۳۹۳ رفتار مدرن نشان داد و از پنهانسازی آمارهای مرتبط با شاخصهای كلان اجتناب كرد، اما تلافی آن روزهای خوب در سال ۱۳۹۴ درآمد. مدیران ارشد مرتبط با ارائه آمارهای بانك مركزی چرا كاری انجام میدهند كه بارها و بارها از سوی منتقدان دولت قبلی نكوهش شده است. تكرار این رفتار نابهنجار و ندادن آمار مربوط به مهمترین توضیحدهنده اقتصاد كلان آیا عمدی است؟
به نظر نمیرسد كه این اتفاق عمدی باشد، اما میتوان درباره دلایل آن پژوهش كرد. مدیران محترم بانك مركزی شما كه در نیمه دومین ماه باقی مانده از سال ۱۳۹۴ آمار مربوط به نیمه اول ۱۳۹۴ را ارایه میدهید، میتوانستید كمی دیگر صبر كنید و آمارهای كامل ارائه دهید تا پنهانسازی آمار متوجه كلیت دولت نشود. ریاست بانكمركزی به نمایندگی از كلیت كابینه یازدهم باید از مدیران میانی توضیح بخواهد و ریاستجمهوری نیز میتواند از ریاست كل بانك مركزی بخواهد كه در این باره توضیح دهد كه چرا كاری را تكرار میكنند كه پیش از اینبارها نكوهش شده است.