اعتمادبه‌نفس خریداران بازارهای نفت و طلا

هفته گذشته در حالی به پایان رسید که بازارهای داخلی گرفتار مرزهای مهم حمایتی و مقاومتی بودند. به‌طوری که بورس تهران به شدت در کف 61 هزار‌واحدی حمایت می‌شد و سهامداران حقوقی به‌طور جدی از سهام خود که عموماً شرکت‌های بزرگ بورسی را شامل می‌شدند، حمایت می‌کردند. در بازار ارز اما، سطح 3500‌تومانی مقاومت قدرتمندی نشان می‌داد.

به گزارش پایگاه خبری بانکداری الکترونیک هفته گذشته در حالی به پایان رسید که بازارهای داخلی گرفتار مرزهای مهم حمایتی و مقاومتی بودند. به‌طوری که بورس تهران به شدت در کف 61 هزار‌واحدی حمایت می‌شد و سهامداران حقوقی به‌طور جدی از سهام خود که عموماً شرکت‌های بزرگ بورسی را شامل می‌شدند، حمایت می‌کردند. 

به گزارش اقتصادنیوز، در بازار ارز اما، سطح 3500‌تومانی مقاومت قدرتمندی نشان می‌داد. به‌طوری که به رغم تشدید تقاضای ارز، همچنان این سطح روانی در برابر افزایش بیشتر مقاومت می‌کرد. به نظر می‌رسد بازار تهران نیز مشابه بسیاری از بازارهای نوظهور که طی یکی، دو سال اخیر درگیر جنگ ارزی (کاهش ارزش پول ملی به منظور توسعه صادرات) هستند باید به افزایش نرخ ارز تن دهد. 

امری که هرچند با نظر سیاستگذاران پولی همخوانی ندارد، اما فعالان بازار نظر متفاوتی درباره آن دارند. بازار سکه اما وضعیت متفاوت‌تری را سپری می‌کند و به نظر می‌رسد تمایلی برای حرکت پویا از خود نشان نمی‌دهد. به‌طوری که حباب قیمتی در این بازار منفی شده است؛ به عبارت دقیق‌تر، قیمت‌های بازاری از ارزش ذاتی آن که ضریبی از قیمت اونس طلای جهانی در نرخ ارز است پایین‌تر آمده‌اند. این موضوع بر کمبود تقاضا در این بازار و عدم تمایل فعالان عمده به جهش‌های ناگهانی قیمتی تاثیر گذاشته است.

شاید نوسانات اخیر بازارهای اثرگذار بر سکه، یعنی ارز و طلای جهانی، هنوز نتوانسته اطمینان کافی به رشد متوازن قیمت سکه را در میان فعالان این بازار ایجاد کند؛ در این میان، نزدیک شدن به ماه محرم نیز که عموماً کاهش تقاضای بازار طلا را در کشورمان به همراه دارد این حرکت کُند را تشدید کرده است.

از سوی دیگر، بازارهای جهانی، به ویژه در حوزه طلا و نفت با خوش‌بینی‌هایی همراه بودند. در بازار طلا سه عامل مهم از قیمت‌ها حمایت کردند. نخستین و مهم‌ترین این عوامل، آمارهای ضعیف اقتصاد آمریکا بود که در کنار ضعف اقتصاد جهانی، احتمال افزایش نرخ سود توسط فدرال‌رزرو تا پایان 2015 را به شدت کاهش داد. این موضوع که همزمان شاخص دلار آمریکا را کاهش داد، اکنون جسارت خریداران طلا را نیز افزایش داده و بازگشت قیمت اونس به سطوح بالای 1150‌دلاری را رقم زده است. 

در بازار نفت نیز، شرایط به‌گونه‌ای رقم خورده است که خریداران به این بازار ورود پیدا کرده‌اند. هرچند کاهش نرخ رشد اقتصاد جهانی در پیش‌بینی جدید صندوق بین‌المللی پول (IMF) به چشم می‌خورد، اما بازار نفت به این سیگنال که عموماً به معنای کاهش تقاضا از آن برداشت می‌شد توجهی نکرد و نفت برنت به کانال 50‌دلاری بازگشت. فارغ از پیش‌بینی افت نرخ رشد اقتصاد جهانی که عموماً از جانب اقتصادهای نوظهور (به دلیل افت شدید قیمت کالاهای پایه) رقم خورده بود، بازار نفت با انتظارات جدیدی از سمت عرضه همراه شد.

به عبارت دقیق‌تر، بسیاری از کارشناسان و فعالان بازار نفت، روند رشد تولیدات نفت‌های غیرمتعارف (به‌طور خاص شیل آمریکا) را کاهشی ارزیابی کرده‌اند. از سخنان البدری، دبیر کل اوپک مبنی بر آنکه رشد تولیدات نفت‌های غیراوپک در سال آینده صفر یا منفی خواهد شد که بگذریم، گزارش‌های رسمی نیز بر این موضوع تاکید می‌کنند. 

به عنوان مثال، گزارش ماهانه اداره اطلاعات انرژی (EIA) آمریکا، پیش‌بینی کرده است که تولیدات نفت خام این کشور در سال 2016 تا سطح 8.6 میلیون بشکه در روز نیز کاهش خواهد یافت. این در حالی است که تولیدات نفت این کشور در سال‌های اخیر رشد سالانه یک میلیون بشکه‌ای را تجربه می‌کرده و در اوج خود (ماه‌های ابتدایی 2015) به 9.6 میلیون بشکه در روز نیز رسیده بود. بنابراین، انتظار کاهش بیشتر از انتظارات تولیدات نفت‌های غیرمتعارف (عموماً پرهزینه) این خوش‌بینی را ایجاد کرده است که بازار نفت سریع‌تر به تعادل عرضه و تقاضا می‌رسد و مازاد عرضه زودتر از پیش‌بینی‌های قبلی حذف می‌شود.

با این حال، بسیاری از کارشناسان و بانک‌های سرمایه‌گذاری همچنان، تعادل بازار نفت را در زمان‌های دورتری ارزیابی می‌کنند و معتقدند این بازار نمی‌تواند به این زودی‌ها شاهد تعادل عرضه و تقاضا باشد. به عنوان نمونه، گزارش IMF بر تداوم قیمت‌های پایین نفت خام در حدود پنج سال آینده تاکید دارد.

*متن کامل این گزارش را امروز(شنبه) در شماره 149 هفته‌نامه تجارت فردا بخوانید.

لینک کوتاهلینک کپی شد!
ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

47  ⁄    =  47